सोचा न था.......

बघु तर काय होतं ते?

आलाय न विचार डोक्यात...मग why not?

आणि त्यावर फ़ार विचार पण नाही करायचा........

कोणालाही काहीही न सांगता दोन चार कपडे, १ २ पुस्तकं नी i pod मीरानं bag मधे टाकले, दादर ला आली...central च्या platform वरुन मिळालेल्या पहिल्या mail मधे चढली....

तिकीट काढण्याचा प्रश्नच नव्हता

तिनं T.C. ला रितसर शोधुन त्याला सांगुन , पैसे भरुन एक जागा मिळवली.

अजीब दास्तां हे ये."..कंहा शुरु कंहा खतम.....ये मंझिले हॆ कौनसी "

हा प्रश्नच हल्ली पडेनासा झालाय आपल्याला , धावतोय नुसतेच सगळ्यांसारखेच, काम तर करतोय पण तेहि त्याच वेळेला तसच तेच तेच करणारे लाखजण आहेत आजुबाजुला...

तसेच्या तसे ५ दिवसांचे आठवडॆ ...त्या frustration चा सुड उगवण्य़ासाठीचा week end....

forget about making difference in other's lives , what about your life? तेवढही जमत नाहिये असं ओरडणाया मनाला तिनं खु्प दिवस झोपेच्या गोळ्य़ा देत ग्लानीत ठेवलेलं....पण ते ही तिचच मन..टोचण्य़ा द्यायचं थांबवेचना.......

train मधली फ़िकट गरम पाण्य़ाची coffee तिला आवडत नाही पण ती सारखी पिते खरी....बहुतेक आयुष्याचही असच झालय काहीतरी बेचव coffee सारखं, काय हवय नी काय घडत ह्यात इतकी तफ़ावत का?

train तिच्या वेगानं धावतेय, कानफ़टात दिल्यासारखा वारा ए...तिनं खिडकी बंद केली नाही म्हणून बाजुचे कोणितरी वैतागलेत .

आता तिनं boss च्या म्हणण्य़ाला हो हो केले नाही ह्यावर त्यानं वैतागण्य़ासारखं काय होतं?तिला लग्न नाहि करायचय इतक्यात ह्यावर आईनं वैतागण्याचं काय कारण?

It's all relative, everything is subjective ह्या गोष्टिचा तिला कितीही राग येत असला तरी खरं होतचं की ते

नाहीतर पचकन गाडीतच थुंकणारया माणसाला तिच्या चेहरयावरची आठी पाहुन "आता ह्यात काय होतं वैतागण्य़ासारखं" असा प्रश्न पडला नसता....

तिला एका बाईनं मधेच विचारलं..कुठे चाललीय़ ती....इतक्या अपरात्री..अवेळी..एकटीच ? बाईंमाणसानं असं एकट्य़ानं बाहेर पडणं कसं असुरक्षित आहे..वगेरे वगेरे

असे कसे नियम ठरले असतील जगातल्या वेगवेगळ्य़ा कोपरयात रहाणारया माणसांचे? आणि ह्या सगळ्य़ा अलिखित नियमाना मी का बांधिल?की आपल्याला नियम तोडण्य़ापुरताच कुतुहल आहे ह्या सगळ्याबद्दल?

train मधेच थांबते ...signal नाही म्हणुन....रात्र झालीय़..सगळेजण आपापल्या कुलपं लावलेल्या सामानाला सांभाळत झोपलेत....

आयुष्य ही असंच थांबलय ...green signal व्हायची वाट पहात..रेंगाळत.....आणि signal चा निर्णय परिस्थितिकडेच आहे की आपण घेत नाहीयोत?

college मधे असताना एकदा तिनं आणि मैत्रेयीनं असा वेडेपणा केला होता....सलग दोन दिवस अजिबात न आवड्णारय़ा गोष्टि केल्या..म्हणजे मिथुन चे पिक्चर बघ, politics च्या सगळ्य़ात boring prof ची lectures attend कर, शेपुची भाजीच कर असले प्रकार ..आणि मग लक्षात आलं की आरेच्या......हे वाटलं होतं तितकं boring नाहीचे....

मग कशाच्या आधारे बनलीय़त मतं?

कुठलाही पदार्थ बनण्य़ापुर्वीची procedure trial and error चीच असेल नं? म्हणजे ज्या कोणि पहिल्यांदा पुरणपोळी केली असेल त्याला काय direct साक्षात्कार झाला नसेलच नं?

पण म्हणुन काय सगळ्य़ानीच पुरणपोळ्य़ा बनवाव्यात?

आपापल्या आयुश्यात experiment करायला समाजाचा कसला आड येतॊ विरोध आणि भिती कसली वाटते एवढी?

वाटेल तशा जगण्य़ाची एक झिंग असते नी तीच विसरायला लागलोय असं वाटून घाबरुन ती आज बाहेर पडलीय़....

एका station वर उतरते रात्री अडीच ला वगेरे.....पिवळे मंद दिवे आहेत आणि झोपलेलं station...i pod कानात घालुन शांतपणे waiting room मधे बसलीय़

इस मोड से जाते हे कुछ सुस्त कदम रस्ते ..कुछ तेज कदम राहे....

एकुण सगळाच कसा विरोधाभास ? आपलाच आपल्या वागण्य़ाशी, विचारांशी ताळमेळ नाही? आपलं आपल्याशीच पटत नाही?

जरा उघडू लागल्यावर बसनं गावात आलीय़...एका lodge मधे जाउन फ़्रेश होउन पुन्हा बाहेर पडतेय....

त्या गावाबद्दल काहीच माहिती नाही त्यामुळं काळं गोरं मत नाही आहे ती फक्त उत्सुकता......

असंच असावं नाही सगळ्य़ाच आयुष्याबद्दल....?

गाव चक्क ऐतिहासिक महत्त्व वालं निघालय....ती माती हातात घेते ...भुतकाळाला का वाटलं असेल इथेच जन्माला यावे? actually वास्तुसंग्रहालय वगेरे जरा bore व्हायच तिला एरवी ...पण live match पहातानाची एक वेगळी गंमत असते तसं काहीसं वाटतय तिला.....

गावातल्या काही sites ला ह्या भुतकाळाचा शोध घ्यायला आलेले संशोधक आहेत ..त्यांच्या त्यांच्या कामात गुंग झालेले..त्याना ह्या उत्खननातुन इतिहासातल्या माणसाच्या स्वभावाचे काही धागेदोरे लागत असतील? मानवी मनाच्या उत्क्रांतीचे पुरावे सापडत असतील का? मुळात मनाची उत्क्रांती झाली असेल का? की २७०० वर्षांपुर्वीची अशीच असेल मीरा....confused ?

वेळ जातोय आपला त्याचा त्याचा..आज तिची ही तक्रार नाही नी त्याचीही....perfect harmony .......एका मोडकळीला आलेल्या जुन्या हवेलीमधे जातेय.....सगळं काही black and white असल्याचा उगाच feel येतोय ...black and white म्हटल्यावर तिला उगाच nostalgic व्हायला होतं....गेलेल्या वर्षांची जातानाची सळसळ, उरलेले सल अंगावरुन नुकत्याच सरकवलेल्या पांघरुणासारखे पायाशी जाणवतायत....

वर एका खिडकीपाशी जाउन बसलीय़ जिथुन अक्खे गाव दिसतय..परत अंधारात मिटु पहाणारं...

i pod वर मधुशाला लागलय.....साकी हा शब्द आवडाय़चा म्हणून तिला कधीतरी प्यायला ही आवडाय़चं...पण खंर तर प्रत्यक्ष पिण्य़ापेक्षा तिला तो माहोल जास्त भावतो....

अत्ता ही तिच्याकडे beer आहे.....खिडकीच्या कठड्य़ाला रेलुन ती निवांत बसलीय़..नुकतच उगवणारं चांदण पहात.....

मुंबईत पण उगवतं ते पण लक्ष नाही जात खरं ...किंवा मधेच कधीतरी लक्षात येते की मुंबईला पण तिचं ति़चं आकाश आहे ...जमिनीवरुन चालता चालता त्याच्याकडे दुर्लक्ष होतं खरं........

beer आता जराजरा भिनु लागलीय़....

shall I acompany you?-

गंमत म्हणजे तिला दचकायला होत नाही.

तो तिनं काही म्हणाय़च्या आत तिथं बसतोहि...

इथे परवा आम्हाला एक तांब्याचा अलंकार मिळाला तु घातलं आहेस ना गळ्य़ात तसा......तो

oh......मग मी कदाचित काही शतकांपुर्वी हरवला असेन , नाहीतरी मी गेले अनेक ज्न्म वेंधळी आहेच......मीरा

हं...तसा तुझा चेहरा ही मला ऒळखीचा वाटतोय.....तो

बापरे..मग थोड्य़ा वेळानं तु मलाच इतिहासजमा करशील......मीरा

not a bad idea actually.......हवेलीच्या खिड्कीपाशी एक मोठ्या डोळ्य़ांची, काजळ घालणारी, नाकात रिंग घालणारी आणि सोमरसाचं प्राशन करणारी एक बाई दिसते हल्ली.....अशी दंतकथा....

सोमरस पेक्षा साकी जास्त छान वाटतो नं शब्द?- तो

उगाचच तो खुप ओळखीचा वाटतोय.....

तु घेणार?- मीरा

नाही..मी vodkaa आणलीय़ सोबत....बाकी सगळं होतं company सोडल्यास....ती ही मिळाली.....बस और क्या चाहिये.....?- तो

तो त्याच्या उत्खननाबद्दल non stop बोलत राहतो...ती ऐकतेय.....

मधेच एक छान गझल गुणगुणतो....ती गुलजार ची कविता ऐकवते.......

दोघं बोलतायत अथक.....

बोलता बोलता कधी हवेली फ़िरुन झाली ते कळत नाहीय़े........

मग त्याला वाटतं.....हा त्या हवेलीचा अपमानच..मग तो पुन्हा एकदा तिला त्या हवेलीच्या इतिहासात फ़िरवुन आणतो......

इतिहास रंजकच वाटतो ,ना?- मीरा

कारण आपण तो जगलेलो नसतो....so it kinda gets easy to praise and feel it, doesnt make sense though -

आणि भविष्य ही छान उज्जवल वगेरे मानायची पद्धत असते.....तो

वर्तमानाचीच काहीतरी गोची होते.....मीरा

कारण. ...we are never fair with present......बघ ना, आता आपण भॆटतॊ आहोत ते आजच नं, वर्तमानातच ना........and we are celebreting it, with beer and vodka. thats how it should be, by the way माझी संपत आलीय़ .....घेउन येउयात ? - तो

दोघं चालतायत..आता न बोलता......काही वेगळ्य़ा भावना आणि कल्पना मनात खेळवत.......

हे ही तसं जुनच आहे म्हणा, opposite sex बद्दलचं attraction ......एरवी तिनं ते दिसु दिलं नसतं पण हे वेगळं आहे, ते पुढे कसं रुप घेइल ते माहित नाहीय़े..पण आत्ताच्या दोघांच्याही भावना ते लपवत नाहीयेत.....त्याचे पुढे काय व्हावे असं काही मनात न बाळगता दोघं चालतायत......

त्याच्या quarters पाशी आल्यावर तो जरासा रेंगाळतोय......

बोलु न बोलु अशा विचारात.....

मीरा कडॆ ठळकपणे पहात ..तिच्या जवळ जात म्हणतो....तुझा मोह पडलाय मला....आधी एवढ्याच साठी म्हणतोय की अजुन जरा ताब्यात आहे तुझ्या feelings चा विचार करण्य़ाइतका, तुझ्या मताचा respect करुन अजुन काही क्षण मोह टाळण्य़ाइतका....आत य़ावं न यावं ..तुझा निर्णय आहे आणि १०० ट्क्के मान्य आहे..पण माझ्या मनाला व्यक्त व्हायचाही तितकाच अधिकार आहे......तु माझ्याबद्दल काय विचार करतेस हा तुझा प्रश्न आहे....

ती त्याच्याकडॆ पाहतेय

त्याच्याकडे आवेगानं उसळी घेउ पहाणारया तिच्या अणुरेणुना विरोध करावा , असं सतत morality चे dose देणाघेणारया तिच्या मनाला वाटलं नाहीये.....

पुढच्या क्षणाला ती दोघे आपापली राहिली नाहीयेत,,,त्याच्यात हरवुन , अडकून, त्याच्या मिठीत निर्धास्तपणॆ विसावताना तिला वाटतय

.....ह्या हुन सुंदर काही असुच शकत नाही........

दुसरया दिवशी भल्या पहाटॆ त्याच्या कुशीतुन अलगद उठुन बाहेर पडण्य़ापुर्वी त्याला एकदा डॊळेभरुन पाहतेय......

विचारांच्या वेगात अडकायच्या आधी station वर येउन परतीच्या गाडीत बसलीय़...इथवर जे घडलं ..that was destiny ,

...ह्याउपर जे घडेल तो ही त्या नियतीचाच निर्णय़ असेल.....

भरकटलेल्या मनाचा आता प्रश्नच नाही .....आता ती त्याची जबाबदारी......!