Saturday, May 2, 2009

तीला चहा आवडत नाही तरी ती माझ्यासाथी पीते
माझी वाट पाहता पाहता रोज बस तीची चुकते
तीला भेट्लो नाही तर दीवस संपत नाही
ऒफीस कधी सुटणार असे सार्खे वाटत राही
प्रेमातले काही कळत नाही, तीची सवय मात्र झालीय
मी कधीचा तीचा, ती कधीच माझी झालीय

पाऊस त्याला आवडत नाही तरी ंंमाझ्यासोब्त भीजतो
ंमी घरी नीघून येते, जीव त्याच्याकडे उर्तो
रात्र कधी संपणार ह्याची रोज मला ही घाई
्तो नसेल सोबत तर आता अर्थ कशाला नाही
प्रेमाचे काही माहीत नाही त्याचा ध्यास मात्र जडलाय
मी क्धीची त्य़ाची तो कधीच माझा झालाय.

अदु

3 comments:

ओहित म्हणे said...

nice ... n welcome back to the blogging world.

why don't you title the poem? something like छोटीसी लवस्टोरी :)

Kanchan Karai (Mogaraafulalaa) said...

Very very nice poem.
Prem asach vhaayalaa phije.
Like sangaram said pls title the poem. Can I suggest one 'Kalat-Nakalat'. Hope you don't mind..

Sarang Mahajan said...

Nice. Liked it! :)